انواع Api، کاربرد Api همراه با مثالها و کاربردها (به زبان ساده)
API مجموعه ای از قوانین تعریف شده است که نحوه برقراری ارتباط رایانه ها یا اپلیکیشن ها با یکدیگر را توضیح می دهد. API ها بین یک اپلیکیشن و وب سرور قرار می گیرند و به عنوان یک لایه واسطه عمل می کنند. این لایه واسطه انتقال داده بین سیستم ها را پردازش می کند.
فهرست مطالب
- رابط برنامه نویسی اپلیکیشن (API) چیست؟
- نحوه کار API
- چرا به API نیاز داریم
- API های رایج
- انواع API ها
- انواع پروتکل های API
- API ها، وب سرویس ها و ریز خدمات
- API ها و معماری ابر
- API ها و IBM Cloud®
رابط برنامه نویسی اپلیکیشن (API) چیست؟
رابط های برنامه نویسی اپلیکیشن یا API ها، توسعه نرم افزار و نوآوری را از طریق تبادل داده ها و عملکردها توسط اپلیکیشن ها، تسهیل می کنند.
یک رابط برنامه نویسی اپلیکیشن یا API ، شرکت ها را قادر می سازد داده ها و عملکرد اپلیکیشن های خود را در اختیار توسعه دهندگان شخص ثالث خارجی، شرکای تجاری و شعبات داخلی شرکت خود قرار دهند. به این ترتیب خدمات و محصولات با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و از طریق یک رابط مستند از داده ها و عملکردهای یکدیگر استفاده می کنند.
توسعه دهندگان نیازی به دانستن نحوه پیاده سازی API ندارند. آنها از رابط برای ارتباطات با سایر محصولات و خدمات استفاده می کنند. استفاده از API در دهه گذشته افزایش یافته است، به حدی که بسیاری از محبوب ترین اپلیکیشن های وب امروز به API وابسته هستند.
نحوه کار API
API مجموعه ای از قوانین تعریف شده است که نحوه برقراری ارتباط رایانه ها یا اپلیکیشن ها با یکدیگر را توضیح می دهد. API ها بین یک اپلیکیشن و وب سرور قرار می گیرند و به عنوان یک لایه واسطه عمل می کنند. این لایه واسطه انتقال داده بین سیستم ها را پردازش می کند.
نحوه کار یک API به شرح زیر است:
1- یک اپلیکیشن کلاینت درخواست بازیابی اطلاعات را به API می دهد. این درخواست از طرف یک اپلیکیشن به وب سرور (از طریق شناسه یکنواخت منبع (API (URI) ارسال می شود و شامل فعل درخواست، سرصفحه ها و گاهی اوقات یک متن درخواست می شود.
2- پس از دریافت درخواست معتبر، API با اپلیکیشن خارجی یا وب سرور تماس می گیرد.
3- سرور پاسخی را بر اساس اطلاعات درخواستی به API ارسال می کند.
4-API داده ها را به اپلیکیشن اولیه درخواست کننده منتقل می کند.
انتقال داده بسته به وب سرویس مورد استفاده متفاوت خواهد بود، اما روند درخواست و پاسخ از طریق یک API اتفاق می افتد. در حالی که رابط کاربری برای استفاده توسط انسان طراحی شده است،API ها برای استفاده توسط رایانه یا اپلیکیشن طراحی شده اند.
API ها طراحی امنی دارند و به عنوان واسطه عملکرد بین دو سیستم را تسهیل می کنند – endpointها تنها روش ارتباط باAPI ها هستند و هر endpoint برای درخواست و پاسخ فرمت های مشخصی دارد. درخواست های ارائه شده بهAPI معمولا دارای مجوزهایی برای کاهش خطر حملات به سرور هستند و یک درگاه API می تواند برای به حداقل رساندن تهدیدات امنیتی دسترسی را محدود کند. همچنین، در هنگام تبادل، سرصفحه های HTTP ، کوکی ها یا پارامترهای رشته پرس و جو، لایه های امنیتی بیشتری را به داده ها ارائه می دهند.
به عنوان مثال،API ارائه شده توسط سرویس پردازش پرداخت را در نظر بگیرید. مشتریان می توانند مشخصات کارت خود را در اپلیکیشن یک فروشگاه وارد کنند. پردازنده پرداخت نیازی به دسترسی به حساب بانکی کاربر ندارد؛ API یک رمز منحصر به فرد برای این تراکنش ایجاد می کند که به سرور ارسال می شود و سطح بالاتری از امنیت را در برابر تهدیدات احتمالی (هک شدن) تضمین می کند.
چرا به API نیاز داریم؟
چه برای مدیریت ابزارهای موجود و چه برای طراحی ابزارهای جدید، می توانید از یک رابط برنامه نویسی اپلیکیشن برای ساده کردن روند کار خود استفاده کنید. برخی از مزایای اصلی API ها شامل موارد زیر هستند:
- همکاری بهتر: به طور متوسط یک شرکت تقریباً از 1200 اپلیکیشن ابری استفاده می کند (لینک در خارج از IBM قرار دارد) که بسیاری از آنها به هم متصل نیستند. API ها یکپارچه سازی را امکان پذیر می کنند تا این سیستم عامل ها و اپلیکیشن ها بتوانند به طور یکپارچه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از طریق این یکپارچه سازی، شرکت ها می توانند گردش کار را به طور خودکار انجام دهند و همکاری در محل کار را بهبود ببخشند. بدون API ، بسیاری از شرکت ها فاقد اتصال بوده و بهره وری و عملکردشان به خطر می افتد.
- نوآوری آسان تر: API ها همزمان با ارائه انعطاف پذیری، به شرکت ها اجازه می دهند با شرکای تجاری جدید ارتباط برقرار کنند، خدمات جدیدی به بازارهای موجود ارائه دهند و در نهایت، به بازارهای جدید دسترسی پیدا کنند و این می تواند بازدهی بیشتری ایجاد کند و به یک تحول دیجیتالی منجر شود. به عنوان مثال، شرکت Stripe به عنوان یک API فقط با هفت خط کد آغاز به کار کرد. این شرکت از آن زمان با بسیاری از بزرگترین شرکت های جهان همکاری کرده و اخیرا 36 میلیارد دلار ارزش گذاری شده است.
- کسب درآمد از داده ها: بسیاری از شرکت ها حداقل در ابتدا API ها را به صورت رایگان ارائه می دهند تا بتوانند توسعه دهندگان را جذب برند خود کنند و با شرکای تجاری بالقوه خود رابطه برقرار کنند. بعد از اینکه AccuWeather پورتال توسعه دهنده سلف سرویس خود را برای فروش طیف گسترده ای از بسته های API راه اندازی کرد، 10 ماه طول کشید تا توانست 24000 توسعه دهنده را جذب و به فروش 11000 API Keyدست پیدا کند.
- امنیت بیشتر: همانطور که در بالا ذکر شد، APIها یک لایه محافظت شده اضافی بین داده های شما و یک سرور ایجاد می کنند. توسعه دهندگان می توانند امنیت API را با استفاده از رمزها، امضاها و پروتکل امنیتی لایه (TLS)؛ اجرای درگاه های پرداخت API ؛ و با تمرین مدیریت موثر تقویت کنند.
API های رایج
از آنجا که API ها به شرکت ها اجازه می دهند ضمن حفظ امنیت و کنترل، به منابع خود دسترسی داشته باشند، این امر به جنبه ارزشمندی از تجارت مدرن تبدیل شده است. در اینجا چند نمونه محبوب از رابط های برنامه نویسی اپلیکیشن که ممکن است با آنها روبرو شوید را معرفی خواهیم کرد:
- ورود به حساب: یک API معروف، عملکردی است که افراد را قادر می سازد با استفاده از جزئیات ورود به پروفایل Facebook،Twitter یا Google خود به وب سایت ها وارد شوند. این ویژگی به راحتی به هر وب سایتی اجازه می دهد تا با استفاده از API یکی از سرویس های محبوب، به سرعت کاربر را احراز هویت کند، و در نتیجه با صرفه جویی در وقت دردسر ایجاد پروفایل جدید برای هر وب سرویس را از بین ببرد.
- پردازش پرداخت شخص ثالث: به عنوان مثال، پرداخت با PayPal که اکنون در همه جا در دسترس است و در وب سایت های تجارت الکترونیکی مشاهده می شود، از طریق یک API کار می کند و این امکان را به افراد می دهد تا بدون افشای اطلاعات حساس یا اجازه دسترسی به افراد غیر مجاز، هزینه محصولات را بصورت آنلاین پرداخت كنند.
- مقایسه سایت های رزرو اقامت: سرویس های رزرو اقامت در سفر هزاران پرواز را بررسی می کنند و ارزان ترین گزینه ها را برای هر تاریخ و مقصد به نمایش می گذارند. این سرویس ها از طریق رابط های برنامه نویسی اپلیکیشن(API) کار می کنند و به کاربران امکان دسترسی به آخرین اطلاعات مربوط به هتل ها و خطوط هوایی را می دهند. API ها با مبادله مستقل داده ها و درخواست ها، به طرز چشمگیری زمان و تلاش لازم برای بررسی پروازها یا هتل ها را کاهش می دهند.
- Google Maps : یکی از متداول ترین نمونه های API ، سرویس Google Maps است. علاوه بر API های اصلی که نقشه های ثابت یا تعاملی را نمایش می دهند، این اپلیکیشن با استفاده از API ها و ویژگی های دیگر جهت ها یا نقاط مورد نظر را در اختیار کاربران قرار می دهد. از طریق موقعیت جغرافیایی و چندین لایه داده، می توانید هنگام ترسیم مسیرهای سفر یا ردیابی موارد در حال حرکت، مانند وسیله نقلیه، با Maps API ارتباط برقرار کنید.
- توییتر: هر توییت شامل ویژگی های اصلی توصیفی، از جمله نویسنده، شناسه منحصر به فرد، پیام، زمان سنجی هنگام ارسال و متادیتای موقعیت جغرافیایی است. توییتر توییت ها و پاسخ های عمومی را در دسترس توسعه دهندگان قرار می دهد و به آنها این امکان را می دهد تا توییت های خود را از طریق API شرکت ارسال کنند.
انواع API ها
امروزه، بیشتر رابط های برنامه نویسی اپلیکیشن، وبAPI هایی هستند که داده ها و عملکردهای یک اپلیکیشن در را نشان می دهند. در اینجا به چهار نوع اصلی API وب اشاره می کنیم:
- Open APIs (ای پی آی های عمومی یا باز) رابط های برنامه نویسی اپلیکیشن منبع باز هستند که می توانید با پروتکل HTTP به آنها دسترسی پیدا کنید. آنها همچنین به عنوان API های عمومی شناخته می شوند و endpoint و قالب های درخواست و پاسخ را تعریف می کنند.
- Partner APIs (ای پی آی های مشارکتی) API هایی هستند که در اختیار شرکای تجاری استراتژیک قرار دارند. به طور معمول، توسعه دهندگان می توانند از طریق پورتال توسعه دهنده API عمومی، به این API ها در حالت سلف سرویس دسترسی پیدا کنند. البته، آنها برای دستیابی به API های مشارکتی باید مراحل پردازشی را انجام دهند و اطلاعات ورود به سیستم را دریافت کنند.
- Internal APIs (ای پی آی های خصوصی) API هایی هستند که از نظر کاربران خارجی پنهان می مانند. این API های خصوصی برای کاربران خارج از شرکت در دسترس نیستند و در یک سازمان یا بین گروه خاصی استفاده می شوند.
- Composite APIs (ای پی آی های ترکیبی) چندین داده یا API سرویس را ترکیب می کنند. این خدمات به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا در یک تماس به چندینendpoint دسترسی پیدا کنند. این ای پی آی ها در معماری ریز سرویس ها مفید هستند و در انجام یک کار ممکن است به اطلاعاتی از چندین منبع نیاز داشته باشند.
انواع پروتکل های API
با افزایش استفاده از وب API ها، پروتکل های خاصی تهیه شده اند تا مجموعه ای از قوانین تعریف شده که انواع داده ها و دستورات پذیرفته شده را مشخص می کنند، در اختیار کاربران قرار دهند. در واقع، این پروتکل های API تبادل اطلاعات استاندارد را تسهیل می کنند:
- SOAP (Simple Object Access Protocol) یک پروتکل API است که با XML ساخته شده و به کاربران امکان ارسال و دریافت داده از طریق SMTP و HTTP را می دهد. با SOAP API ، اشتراک اطلاعات بین اپلیکیشن ها یا اجزای نرم افزاری که در محیط های مختلف اجرا می شوند یا به زبان های مختلف نوشته شده اند آسان تر خواهد بود.
- XML-RPC پروتكلی است كه برای انتقال داده به قالب خاصی از XML متكی است، در حالی كه SOAP از قالب XML اختصاصی استفاده می كند. XML-RPC قدیمی تر از SOAP است اما از این لحاظ که از حداقل پهنای باند استفاده می کند بسیار ساده تر و نسبتا سبک تر است.
- JSON-RPC پروتکلی مشابه XML-RPC است، زیرا هر دو از راه دور (RPC) هستند، اما این پروتکل به جای قالب XML از JSON برای انتقال داده استفاده می کند. هر دو پروتکل ساده هستند. اگرچه درخواست ها ممکن است حاوی چندین پارامتر باشند، اما نتایج یکسان خواهند بود.
- REST یا (Representational State Transfer) مجموعه ای از اصول معماری وب API است، به این معنی که هیچ استاندارد رسمی (برخلاف استانداردهای دارای پروتکل) وجود ندارد. برای داشتن یک REST API ( که به نام RESTful API نیز شناخته می شود)، رابط کاربری باید از محدودیت های خاص معماری پیروی کند. ساخت API های RESTful با پروتکل های SOAP امکان پذیر است، اما این دو استاندارد معمولاً به عنوان مشخصات رقیب در نظر گرفته می شوند.
API ها ، وب سرویس ها و ریز خدمات
یک وب سرویس نرم افزاری است که از طریق آدرس وب قابل دسترسی است. بنابراین، طبق تعریف، وب سرویس ها به یک شبکه نیاز دارند. از آنجایی که یک وب سرویس، داده ها و عملکردهای یک اپلیکیشن را نشان می دهد، در واقع، هر وب سرویس یک API است این درحالی است که، هر API یک وب سرویس نیست.
به طور سنتی، API به رابط متصل به اپلیکیشنی گفته می شود که ممکن است با یکی از زبان های سطح پایین برنامه نویسی مانند Javascript ایجاد شده باشد. API مدرن به اصول REST و قالب JSON پایبند است و به طور معمول برای HTTP ساخته می شود، در نتیجه یک رابط سازگار با اپلیکیشن توسعه می یابد که توسط برنامه های نوشته شده به جاوا، روبی، پایتون و بسیاری از زبانهای دیگر به راحتی قابل دسترسی و درک خواهد بود.
در استفاده از API ها، دو رویکرد معماری معمول وجود دارد: معماری سرویس گرا (SOA) و معماری ریز سرویس ها.
- SOA یک سبک طراحی نرم افزار است که در آن ویژگی ها تقسیم شده و به عنوان سرویس های جداگانه در یک شبکه در دسترس قرار می گیرند. به طور معمول،SOA با وب سرویس ها پیاده سازی می شود و باعث می شود بلوک های ساختاری عملکردی از طریق پروتکل های ارتباطی استاندارد در دسترس باشند.
- Microservices architecture یک سبک معماری جایگزین است که اپلیکیشن را به اجزای مستقل کوچکتر تقسیم می کند. استفاده از اپلیکیشن به عنوان مجموعه ای از خدمات جداگانه، آزمایش، نگهداری و مقیاس بندی را آسان تر می کند. این روش در عصر رایانش ابری بسیار برجسته شده است و توسعه دهندگان را قادر می سازد تا روی یک جز به صورت مستقل از سایر اجزا کار کنند.
در حالی که SOA یک گام اساسی تکاملی در توسعه اپلیکیشن ها است، Microservices architecture برای مقیاس سازی ساخته شده است و انعطاف پذیری لازم برای توسعه دهندگان و شرکت ها در ایجاد، اصلاح، آزمایش و استقرار اپلیکیشن ها در سطح دانه ای، با چرخه های تکرار کوتاه تر و استفاده کارآمدتر از منابع رایانش ابری را فراهم می کند.
API ها و معماری ابر
تهیه API مناسب در جهان امروز بسیار مهم است. توسعه برنامه های بومی ابر متکی بر معماری ریزسرویس ها از طریق API ها برای به اشتراک گذاشتن داده ها با کاربران خارجی مانند مشتریان شماست.
سرویس های موجود در معماری ریز سرویس ها از یک چارچوب پیام رسانی مشترک، مشابه API های RESTful استفاده می کنند و به تسهیل ارتباطات باز در یک سیستم عامل فاقد هر گونه اصطکاک ناشی از لایه های اضافی، کمک می کنند. علاوه بر این، شما می توانید هر سرویس یا ویژگی را بدون تأثیر بر سایر سرویس ها رها، جایگزین یا تقویت کنید. این دینامیک سبک بهینه سازی منابع ابر را بهبود می بخشد، و زمینه را برای آزمایش، عملکرد و مقیاس پذیری بهتر API فراهم می کند.
API ها و IBM Cloud®
API ها تنها بخشی از مدرن سازی اپلیکیشن ها و همگام سازی سازمان شما با تقاضای تجارب بهتر از طرف مشتریان هستند. اپلیکیشن های بیشتر بر فعالیت های تجاری و فناوری اطلاعات تأثیر می گذارند.
وقتی نوبت به پاسخگویی به چنین خواسته هایی می رسد، حرکت به سمت اتوماسیون بیشتر کمک خواهد کرد. در حالت ایده آل این کار با پروژه های کوچک و قابل اندازه گیری موفقیت آمیز آغاز می شود، سپس می توانید آنها را برای سایر فرآیندها و بخش های سازمان خود مقیاس بندی و بهینه سازی کنید.
کار کردن روی IBM ، به قابلیت های اتوماسیون مجهز به AI ، از جمله گردش کار هوشمند سازی شده منجر خواهد شد. با هوشمند سازی هر فرآیند، به تسریع نوآوری کمک می شود.
با این اپلیکیشن ساده، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!
سلام من عباس الماسی هستم برای مواردی که در بالا مطالعه کردم باید سیستم داشته باشم یا استادی که بتونه اطلاعات منو پردازش کنه .یا ورد پرس من رو روی یک هاست نصب کنه هست .من تو این کارها یه مقدار تازه کارم و نحوه انجام این کارهارو بلد نیستم. یعنی داده های من میشه توسط یک شخص مطمئن پردازش بشه و من بتونم کسب وکار خودم رو راه اندازی کنم .شما چه پیشنهادی دارید.